به گزارش روابط عمومی انجمن کلام اسلامی حوزه، سلسله نشست های “دین و چالش های روز”
از سوی انجمن کلام اسلامی حوزه،
با همکاری پژوهشگاه قرآن و حدیث و مرکز آموزش های کاربردی دفتر تبلیغات اسلامی قم به صورت هفتگی برگزار گردید.
هفدهمین نشست از سلسله نشستهای دین و چالشهای روز با ارائه
دکتر «مجید احسن» عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام، پیرامون «چالش انسان معاصر و تبلیغ نظری دین» برگزار شد.
وی در ابتدا، به چالشهای حوزه الهیات اشاره کرد و گفت:
متفکران معتقدند که پنج چالش در حوزه الهیات رخ داده که اصالتا چالش الهیات نبودهاند، اما در برخی دورهها به عنوان چالش بنیادین الهیات مطرح شدهاند.
یکی از این چالشها، چالش کیهان شناختی است. نهاد دین در دورهای از هیئت بطلمیوسی و زمین مرکزی حمایت میکرد؛ لذا وقتی دانشمندان نظریه متفاوتی را مطرح کردند، در اذهان برخی چنین آمد که این دیدگاه، اصل دین را زیر سوال برده است.
چالش دیگر، چالش زیست شناختی است؛ تلقی برخی متفکران و مفسران دینی از حقیقت انسان، مسئله «ثبات نوعیه» بود و انسان را متکامل از حیوانات نمیدانستند لذا زمانی که نظریه داروین مطرح شد، به مثابه یک امر ضد دینی تلقی گردید.
دکتر احسن افزود:
چالش سومی که بر بشر گذشت، چالش انسانشناختی یا روانشناختی بود که با نظریه دینی که بر فطرت و عقلانیت استوار بود، مخالفت داشت و بر غرایز تأکید مینمود. چهارمین چالش، چالش فلسفی است؛ این چالش که بنیادیترین چالش دین به شمار میآید، دیدگاه سابجکتیویته است که برونداد آن اومانیسم، دموکراسی و پیشرفت است. چالش پنجم، چالش اطلاعاتی است؛ یعنی پیشرفتهای بشر منجر به این شد که انسانها، امکان جدیدی برای سفر و کسب اطلاعات بیشتر پیدا کنند. در نهایت، چالش ششم نیز چالش ارتباطی بود که پیرامون رسانههای تعاملی و شبکههای اجتماعی پدید آمد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) در بیان ویژگیهای انسان معاصر بیان داشت:
یکی از ویژگیهای انسان امروزی، پیچیدگی است؛ یعنی انسان معاصر، موجودی بسیط، ساده و تک بعدی که در یک بُعد خلاصه شود و بتوان در همان بُعد او را برنامهریزی کرد، نیست. انسان امروزه تنها بُعد جامعهشناختی، روان شناختی، دینی یا عقلانی ندارد؛ بلکه همه این ابعاد را با هم داراست لذا امروزه برخی از شبهات دینی، پیوست اقتصادی یا جامعه شناختی یا روان شناختی دارند. ویژگی دیگر این است که دغدغه دینی انسان معاصر، از توصیف آموزههای دینی به سمت تبیین آموزهها تغییر کرده است.
سومین ویژگی این است که انسان جدید، دغدغه وجودی با حوزه الهیات پیدا کرده؛ یعنی اگر بهترین استدلالها در توصیف آموزههای دینی مطرح شد و بهترین تبیینها در دفاع از دین هم به کار گرفته شود، مجددا سوال میکند که نقش دین در زندگی من چیست؟
وی در پایان تأکید کرد:
محتواهای دینی باید بازخوانی و بازتفسیر شوند و همچنین به حوزه الهیات کاربردی و الهیات عملی در کنار مسائل نظری، توجه شود.