به گزارش روابط عمومی انجمن کلام اسلامی حوزه، سیزدهمین نشست از مجموعه نشست های همایش ” ایمان و چالش های عصر جدید” به همت انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه و دانشکده الهیات پردیس فارابی دانشگاه تهران و با همکاری کمیته برگزاری کرسی های آزاداندیشی حوزه های علمیه برگزار گردید.
دکتر محمد محمدرضایی،استاد فلسفه پردیس فارابی دانشگاه تهران ، در این نشست که سه شنبه گذشته ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۹ با توجه به محدودیت های اعلام شده، بصورت مجازی برگزار گردید؛ به بیان نقطه نظرات خود پرداختند که خلاصه مطالب مطرح شده در ادامه آورده می شود:
بی شک،زندگی انسان مدرن ،از جهات مختلفی با انسان های پیشین تفاوت دارد. پیشرفت های علم وفناوری ،شکل و محتوای زندگی انسان را به کلی دگرگون ساخته ورفاه وآسایش ظاهری را برای او فراهم آورده است ،اما او را با بحران های متعددی از جمله بی معنایی زندگی ، روان پریشی ،پوچ گرایی وافسردگی ،الحاد مدرن وعدم رعایت والتزام به اصول اخلاقی و ….. مواجه ساخته است.
بحث ما در این نشست پیرامون ،ایمان وبحران اخلاقی انسان معاصر است.
امروزه، جهان بر اثر دوری از تعالیم وحیانی ،از رذایل اخلاقی رنج می برد ،رذایلی مانند میگساری ،شهوترانی بی حد وحصر،همجنس بازی ،آزار و اذیت جنسی کودکان و نوجوانان ،تعدی به حقوق دیگران به بهانه حقوق بشر و دموکراسی ،استثمار واستعمار ملت های ضعیف ، محروم کردن ملت های مستقل از فناوری نوین علمی ،برده داری نوین وتزلزل کانون خانواده ونقض شخصیت واقعی زن.در جهان معاصر ،معیار و ملاک خوبی وبدی اخلاقی،لذت گرایی وسود گرایی مادی است. دعوت انسان به ارزش ها وفضایل والای انسانی ومبارزه با نفس اماره،بی معنا شده است ورذایل اخلاقی ،بر اساس ،این ملاک ها ،توجیه اخلاقی پیدا کرده اند.ریشه این بحران اخلاقی ،غفلت از ساحت غیر مادی انسان و به تعبیری من علوی وفضایل فطری و عدم توجه به خدا و نظارت الهی و عدم باور به معاد و تجسم اعمال ونیز آموزه ها وتعالیم پیامبران الهی است.
راه برون رفت انسان از این گرداب مهلک ،آن است که انسان،خود را یک حیوان لذت طلب نداند بلکه بر بعد معنوی و انسانی خود توجه نماید و نیز به گنجینه ها و فضایل نهفته در فطرت خود و نیز جهاد با نفس، دوباره اهتمام جدی بورزد و زندگی را منحصر به این دنیا ندانسته و سعادت اخروی ودنیوی خود را در عمل به آموزه های پیامبران الهی بداند
ابتدا به انواع رابطه دین واخلاق اجمالا اشاره و سپس مکاتب خود گرایی اخلاقی که بر آن است ،هر کسی باید به گونه ای عمل کند که نفع یا خیر و رفاه شخصی خود را تامین نماید و معمولا نفع را هم به لذت طلبی معنا می کنند.ونیز اخلاق سود گرایانه که بر آن است که یک عمل ،در صورتی از نظر اخلاقی درست است که بیشترین خیر و سود را برای بیشترین افراد ایجاد نماید ونیز اخلاق سود گرایانه ترجیح که بر آن است سعادت ، عبارت است از برآوردن ترجیحات مردم،مورد نقد وبررسی قرار می گیرد. تاکید بر نقد وبررسی اخلاق سود گرایانه از آن جهت است که امروزه این نوع اخلاق تقریبا حاکم بر بسیاری از کشورها وانسان معاصر است.
