به گزارش روابط عمومی انجمن کلام اسلامی حوزه، چهاردهمین نشست از مجموعه نشست های همایش ” ایمان و چالش های عصر جدید” به همت انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه و دانشکده الهیات پردیس فارابی دانشگاه تهران و با همکاری کمیته برگزاری کرسی های آزاداندیشی حوزه های علمیه برگزار گردید.
دکتر رضا اکبری، عضو هیأت علمی گروه فلسفه وکلام اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام ، در این نشست که سه شنبه گذشته ۲۱ بهمن ماه ۱۳۹۹ با توجه به محدودیت های اعلام شده، بصورت مجازی برگزار گردید؛ به بیان نقطه نظرات خود پرداختند که خلاصه مطالب مطرح شده در ادامه آورده می شود:
اکستل (Axtell) در سال ۲۰۱۹ در کتابی با عنوان مسائل شانس دینی (Problems of Religious Luck)، با نظر به فیلسوفانی همچون لیندا زگزبسکی، توماس نیگل، دانکن پریچارد، برنارد ویلیامز و ادبیاتی که آنها در مسئله شانس معرفتی (epistemic luck)، شانس اخلاقی (moral luck) و شانس دینی تولید کرده اند، میان شش نوع شانس دینی تمایز می نهد. او آنها را شانس دینی نتیجه ای (resultant)، ضابطه ای (criterial)، ساختاری (constitutive)، گزاره ای (propositional)، مداخله گرایانۀ ناظر به صدق (intervening veritic)، و محیطی ناظر به صدق (environmental veritic) می نامد.شانس دینی می تواند به صورت بدشانسی (bad luck) یا خوش شانسی (good luck) برای یک فرد عمل کند. توجه به تعریف اقسام مختلف شانس دینی معلوم می کند که مسائلی همچون مسئولیت یک فرد در قبال باورهای دینی خود، خودارزیابی یا دیگرارزیابی باور یا عدم باور به دین (به صورت مطلق یا یک دین خاص)، نحوه خلقت انسان و تاثیر آن بر باور یا عدم باور به دین (به صورت مطلق یا یک دین خاص)، و موقعیت جفرافیایی فرد و نقش آن در باور یا عدم باور به دین (به صورت مطلق یا یک دین خاص) از جمله مسائلی هستند که می توانند با مسئله شانس دینی مرتبط شده و داوری ما را نسبت به خود دچار دگرگونی نمایند. به صورت مشخص تر، با توجه به خیرخواهی مطلق خداوند، مسئله شانس دینی با داوری ما نسبت به مسائلی همچون طینت، انحصارگرایی، شمول گرایی، و کثرت گرایی دینی، و به تعبیری کلی تر، با مسئله ایمان در ارتباط است.
